*artik konustuklarimizi gülüstüklerimiz her saniyeyi düsünüyorum unutmus olabilecegim bir an olduysa unutmamak adina,o anilari hic kaybetmek istemiyorum, gecen ne geldi aklima tam kücüksevgilim parcasini söyledigi sahnede cekim arasinda eli cebinde disari cikti dilindede söyle bir sarki ---süpüegesi yoncadan eminem böyle saskin bir ifade ile baktim nasil yani diye.ama öylesine saskinimki ona yakin olmaktan hicbirsey soramiyorum sen niye bu türküyü söyledin diyeyoksa covermi gibisinden,ancak saskin saskin bakmisimki bana bakip bir kahkaha atti,sonra sohbete koyuldu ah su cekime cagirip durmasalar bir ipucu yakalardim, cok relax bir insan,insan onun yaninda sinirli olamaz asla,ve cok sevgi yüklü direk pozitifligi sana yansiyor ve dilin tutuluyor bir insan barisi görüpte kardesi sanmasa sasarim,yada oglu,ben sahsen bebekligi elimde gecmis gibi hissettim,utanmasam ve ilk saskinligim olmasa neredeyse susamissindir al su,midenmi agriyor al ilac diye ardindan gezecektim.ama hipnoz olmus gibi ardindan dolandim durdum
*BARIŞ Barış'la iligili çok güzel ve komik bir anım var,canım benim yaaa,nur içinde uyu 2005 Club Vox... Barış nihayet sahnede ve yine mükemmel tabii,saçlar savruluyor,o coştukça biz,biz coştukça Barış coşuyor,oysaki fazlacada gelen yoktu ama o bir an olsun neşesinden,güzel gülüşünden,enerjisinden ve sıcaklığından hiçbirşey kaybetmedi.. neyseki ilk ara geldi,bodyguardları aşamadım,barın sahibne gittim,içeriye danışıldı ve izni koparıp Barış'ın yanına girdim Şimdi hem heyecan var,hem mutluyum,hem telaş var,Barış'cım durumu hemencecik kavradı...Bu kadar sıcak,pozitif ve samimi bir insan olamaz...neyse biraz sohpet veee annemle konuşması için Barış'la annemi aradık gecenin 1'inde,kadın uyuyor ama ben ona telefonda bak kim var demişim karşıda bekliyor noldu diye Neyse Barış'cım aldı telefonu eline başladı konuşmaya : Yüksel teyzecim nasılsın, ben Barış ama annem inanmıyor tabii,Barış örnekler veriyor ama yok annem inanmıyor,anlatıyor işte şöyle böyle yok en son şarkı mırıldanadı,ardından Yüksel teyzecim vallahi benim deyince,annem oooğluuum,yavvruuum,güzel gözlüm diye haykırmaya başladı, oradan Barış teyzecim,canım diye kulisten ama Barış o kadar mütevazi idi ki anlatamam,o bile bu durumda heyecanlanmıştı, canıım beniiimçok gülmüştük sonunda da,göz kalemi gözlerini kenarına bulaşmıştı,kendimi tutamadım elimle sildim gözünün kenarını,canım yaa, bulaşmışmı yaaa diyip güldüpozumuzu verdik ve ben çıktım.(hayatımda gördüğüm en güzel gözler idi ve hala öyle,öylede kalacak!!! Ve yine istiklal caddesinde karşılaştık bir iki kez ve yine aynı sıcaklık,aynı doğallık ve elleri yine saçlarında BARIŞ'ımın canım benim ,huzurlu uyu....
-------------------------------------------------------------------------------- *Ben Baris'i yakindan tanimiyorum, ama 2-3 kucucuk anim var. birini burada anlatayim istedim. Bodrum Flipper'daydik. seneyi hala cikaramiyorum, ama eminim siz biliyosunuzdur. hatta alize abla bana soylemisti tarihi, 2004- ve ya 2005 yazi sonuna dogru... Baris'ta bir programa katilmak icin gelmisti Flipper'a. bende bir heyecan bir heyecan... once yanina gidemedim.. ve tahminen yuzum kirmizidan mora, sonra yesile pek bi renk degisimi gecirdi... o sirada Baris fark etti... bakti yaninda bi ufaklik renkten renge girip duruyor... "cekinme gel" dedi... ben tabi sirita sirita yaklastim. sesini ne kadar begendigimi ve sarkilari cok guzel yorumladigini falan soyledim. arada cok kisa bir "hayat" sohbeti ettik, ama her kelimesi altin benim icin o sohbetin... sonra annem masadan kalkmis gelmis elinde bir fotograf makinasi... ben anneme hafiften "yok, yok" diyorum... caktirmadan guya, ama Baris onuda fark etti sonra beni yatistirmak icin "gel bi fotograf cekilelim istersen" dedi. sanki unlu olan benim gibi... sirf beni sakinlestirmek icin. (ya ben cok utangac bir cocuktum). fotograf cekildi, hemen sonra bi kac cocuk geldi yanina, kucucuk. "Baris Abi!!! hadi gel top oynayalim!!!!" diye cagirdilar Baris'i. Baris'la vedalastik, memnuniyetlerimizi sunduk.."kusura bakmayin ben kaciyim artik" dedi ve cocuklarin yanina gitti, futbol oynamaya basladilar... onlarla cocuk oldu Baris... hem de ne cocuk... nazar degmesin dedik... o kadar alcak gonullu, o kadar sevecen ve sicak ki... yaninda huzur buluyor insan. ben bile konusmanin ortasinda sakinlesmeye baslamistim, dusun artik karsisindakilere konusarak olsun, susarak olsun, gulerek olsun, ve ya sadece bir bakisiyla huzur veriyor... gordugun gibi bi cok uzun yaziyorum o yuzden diger aniyi da sonra anlatiyim... dedigim gibi, yakindan tanimiyordum Baris'i. ama bir kere gorunce, Baris'in gozleri, gulusu ve tavirlari, O'nun hakkinda neredeyse herseyi anlatiyor... Baris'in gozleri kendisi hakkinda hicbirseyi saklamiyor. ----------------------------------------------------------------------------- *25 kasım 2006 Bursa konseri nasıl yapsakta Barışl'la görüşsek onunla bir kare fotoğraf olsun çektirsek derken eşimle.Ara verdiği sırada eşim kulise çaktırmadan sahneden girivermiş ben de bu nereye kayboldu diyorum kulise geçerken Barış'la karşı karşıya gelmiş ve Barış kusura bakma izinsiz girdim ama demiş Barış her zamanki mütavaziliği ile olurmu hocam gel ya demiş canım benim biraz sohbet etmişler ve bir fotoğraf çekilmiş ama makine sallanmış eşim bir tane daha çekilsek dediğinde barış hocam işi garantiliyorsun deyip gülmüş.Sonra eşim benden bahsedip o da seni görmek istiyor gelelimmi dediğinde hocam tabi ne demek demiş.Neyse kalbim çarparak bir gazeteci gibi sahneden kulise çaktırmadan girişimizi unutamam. O an kalbim yerinden çıkacaktı sanki.Ve karşımda Barışımı gördüğümde o bir çift gülen göz bambaşka bir ışık enerji geçiyordu insana bende Barış'ı o an kardeşim gibi bizim mahallenin Barış'ı gibi,yıılardır tanıdığım bir dost gibi hissettim utanmasam yanaklarını sıkıp canım deyip sarılacaktım ama heyecandan dilim tutuldu sanki ona sadece akademiden beri onu takip ettiğimi müziğini ve sesini çok beğendiğimi dizide çok iyi olduğunu söyleyebildim canım benim o güzel gülen yüzüyle bana bakıp çok teşekkür ederim sağolun dedi ve sarıldık fotoğraf çekildik.Yanından ayrılırken başarılarını devamını diledim o gözlerini o güzel yüzünü hiç unutamam ve o müthiş sahne performansını bambaşkaydı Barış bambaşka onun yerini kimse dolduramaz o çok özel bir insandı meleğim benim nur içinde yatsın onu çok seviyorum ....... --------------------------------------------------------------------------- *merhaba benim de şöyle kısa bir anım varşanslıyım 2006 yılında istabul üniversitesine ablamın yanına tesadüfen gittim.ordan biz gezmeye falan gidecektik güya.ablam dedi ki bak bugün buraya ödül almaya kimler geliyormuş.işte saydı bir sürü insan.ve benim çok sevdiğim insanlar.bir de barış akarsu.ben tabi durur muyum okula girerim ben de durmam valla diye inletiyorum ortalığı.tamam sakin ol gireriz falan diyor herkes.neyse salondayım artık.bir baktım işte herkes sırayla giriyor içeri.yanımdaki herkes bak bak kim var orada diye bağırmaya başlıyor.tabi ben oturduğum yerden heyecandan ölcekmiş gibi kımıldayamıyorum.sırayla alkışlıyoruz herkesi.ve işte o birden ayağa kalkıp arkaya doğru bakıpöyle sıcak bir şekilde el sallıyor ki salon yıkılcak sankineyse işte sıra ödülleri almaya geldi ve barış akarsu yankılandı salonda.koşarak gitti ama nasıl sevinmiş o kadar belli ki yani.hemen aldı çok teşekkürler dedi.veee hemen başladı yeter ki ıslak ıslak bakma öyle diye.ben tabi dayanamıyorum canım ya o benım diye yanımda ki arkadaşım da benım en sevdiğim şarkıcı barış biliyor musun dedi tabiki biliyorum dedim o kadar çok bahsetmişti ki.neyse çıkıyoruz artık kapıda barış duruyor yanımızdan geçiyor ben heyecanıma yenilip gidemiyorum yanına saçlara bak beee diyorum sadece belinde neredeyse yanımdaki başka bir arkadaşım da ben de uzatcam bu kadar diye bağırıyor.ve ben böyle bir fırsatı kaçırdığım için hala kendi aptallığıma yanıyorum.bir daha ne haftada en az 1 kere gittiğim istiklal de tüm aramalarıma rağmen barışı görebiliyorum ne de aşık olduğum başiktaş da.allahın bana gösterdiği en güzel günlerden birini asla unutulmayacak bir anıyı bu şekilde kısıtlıyorum.hepsi bu malsef. benden de bu kadar işte.umarım birileri sevinir.benim için kısa ama çok güzel bir anı.tek karım 2 saat aynı ortamda bulunmuştuk.ama cesaret ve heyecan bitiriyor insanı
*anlatılacak o kadar çok şey var...paylaşılacak öyle güzel anılar var ki.... Elif ablanın dediği gibi,inanılmaz rahat, sevecen, ilk kez tanışan birisi bile 40 yıl tanıyor gibi sohbet edebilir... kameramı her elime aldıgımda onun sözleri geliyor aklıma,kameramı aldıgım gün görüşecektik onunla (izmir BAG olarak) karıştırıyorum,bişeyler yapıyorum...bi aldı elimden "bu elektronikleri karıstırarak öğrenirsin kurcala boz kii..doğrusunu öğrenesin..valla ben bu konu da epeyy dneyimliyim,ver bakiim şunu..ooo adamlar bununla klip bile çekiyo ver bana verr.." deyişini o muzipliklerini asla unutmam... meleğim benim..ogün geldiğinde kolları çizik içersindeydi ne oldu diye sordugumuzda miço'nun yaptıgını söylemişti.Barış onunla ilgilenmeyince çok kızarmış,paylaşamazmışta... hiç unutamadığım ise ben Barış'la ne zaman sarılsam,elimi saçlarının arasına sokar karıştırırdım..rüyalarımdan bile çıkmaz bu...hele onunda sarılınca adamın sırtını sıvazlaması yok mu......... bir sürü..bir sürü anlatacak şey var,ama şimdilik bu kadarı dökülebildi dilimden...
-------------------------------------------------------------------------------- *-------------------------------------------------------------------------------- en sevdigi sey hepimizin bildigi saclari ve ayna gördümü dayanamazzzzzzz cide de rifat ilgaz festivali 2005 konser sonrasi amasradan arkadaslarla otele kosturuyoruz recepsiondan müsade alip yukara ciktik oda ful bi anda. baris nerde bilin aynanin karsisinda saclarini düzeltiyor ve konserden hizii alamamis sarkilarini sölüyor, bi taraftan konserde giydigi t-shirtü kurutmaya calisiyor valizi unutmus bizim unutkan ah ah demek elde degil hic yerinde duramiyordu . odada hazirlandiktan sonra yemege gittik bi ordu pesinde cok güzeldi ve eglenceliydi hic unutamicagim günlerden biri bu ara barisin ilk konserine gidisimdi akademi türkiyeyi saymazsak ------------------------------------------------------------------------------- *ikinci konserim burda almanyada barisin ilk almanya konseri bartinlilar gecesi 24.12.2005 dogum günümün ertesi cok mutluyum önceki senelerde pek keyif almadim bartinlilar gecesinden ama o gecede artik unutulmazlarimin icinde. biz gecede bekliyoruz baris halen yok ucaktaymis ahh gecmi kalcak acaba of pof derken geldigi haberi geldi icimiz rahatladi, artik sahneye nezaman cikacak diye bekliyoruz bi ara ben luavbaya gittim ellimi yikamaya megerse onun odasida tam karsidaymis kiz lar ciglik ciglia baris abi baris diye yaklamak mümkün degil bi ara kapiyi araladi imza dagiti bende slm veriyimdedim hosgeldin ben baris dicektim ahhh semra naber dedi kendimi odada buldum beni hatirlamis ti baris nerde dedi (esimin adi da baris)dedim icerde birazdan gelir yavas yavas amasrdan arkadaslar gelmeye basladi odaya esimde geldi okadar sicak kanliydi ben rahtsiz olur diye düsünürkene o cok samimi 40 yildan beri tanisiyormusuz gibi oysaki bi akademide gördü bide cidede ------------------------------------------------------------------------------ *8 Nisan pazar günü bir alışveriş merkezinde Barış'ın imza günü vardı. ben , medea(elgiz) , ve tahir-erkan-amasralı buluştuk.Barış'ı beklemeye başladık , alışveriş merkezi tıka basa doluydu kadın-erkek çoluk çocuk Barış Barış diye bağırıyordu ve Barış sahneye çıktı aman Allahım o ne çığlıklar kulaklarımız patladı birkaç şarkıdan sonra Barış imza vermek için yukarı çıktı. bizde elimizde fotoğraf makineleri şakır şukur fotoğraf çekiyoruz tabi arada güvenliklerle kapışıyoruz Elgiz abla kulakların çınlasın ! sonra Barış imza gününü bitirdi ve alışveriş merkezinin üst katında bulunan bowling salonuna çıktı galiba sadece biz gördük oraya çıktığını çünkü bizden başka kimse yoktu (yani forumdan) neyse gittik bi masaya oturduk sonra Barış geldi yanımıza oturdu meşhur botlarını çıkarıp bowling ayakkabılarını giydi. atış yapmaya hazırlandı biz de tezahüratlarla eşlik ediyoruz Barış atış yapıyor fakat hep 1-2 lobut kalıyordu düşmeyen...e tabi Barış da sinir olup bağırıp çağırıyodu lobutlara yaa düşsenize be kardeşim diye... son olarak çıkışta da arabasının kornasına basa basa bize el sallayarak öpücük yollayarak veda etti... off off... söz bitti... ------------------------------------------------------------------------ *çok şükür barışımı görmek banada nasip oldu,istanbula çekimlere gidemedim ama bodruma konserine gitim kızımıda aldım yanıma,ve gittik okadar acele olmuştuki herşey hem tatil yaptık hem de barışın konserine gittik,kızıma dedimki erken gidelim barışı yakından görelim,ama içimde bir his vardı dedimki kızıma şimdi barış ilgi göstermese,neyse gitik kelenin önüne ve orada bilet satan arkadaşlarla tanıştık hepsi bag aylesindenmiş ve dediler ki sevtoş filiz dost 52 burdalar okadar sevindimki anlatamam sonra hepimiz toplandık beraber orda bir kafeye oturduk biz kahvelerimizi içirken dediler ki barışın arabası geldi,haber verdiler bag aylesi burda diye ve arabasından indi ve yanımıza geldi gülerek hoşgeldiniz tüm kizlar hoşgelsin diyerek geldi masamıza herkesle teker teker görüştü sonra fotoraf çekildik sanki 40 yıldır tanışıyormuşuz gibi okadar sıcak biriydiki şaşırdım ben bu kadar beklemiyordum, ve bir hafta sonrada doğum günü vardı ve biz doğum gününe kalmaya kara verdik dedimki böylesi bir daha nasip olmaz ve kalmıştık,cuma akşamı hotele gittik barışın doğum gününe arabasını gördük orada ve çok sevindi gelmiş diye oysa onun arabasını metin bey almış,birde hotele girdik bag aylesi herkes orda okadar güzeldiki herşey,taki o acı haberi duyuncaya,dek barışı beklerken haberi geldi hepimiz şok olduk ve tabiki hastaneye koştuk.içim acıyor hala ama elden gelen yok.barışım mekyanın cennet olsun. --------------------------------------------------------------------------- *konseri vardı sene başında konser sırasında bağardım "burayada bak be abi"diye "niye ya bakmıyomuyum" dedi mikrofondan müzik kesildiği için birbirimizi duyduk çok güldü sonra konser bitti biz arkadan içeri girdik foto çekiliyodu 3 kişi dedikki "barış abi barış abi 1 foto noluyyy" o da dedi "niye olmasın yav" çekildik beğenmedi abim "olmamış be bi daha çekin bakıcam" dedi gülüştük bende bir sarılmışım ahtapot sanırsın sonra 1 nisan imza günü vardı orada sıra bekledik geldi sonra sıra bana geldi ama ben bir acayipim o gün annem kameraya çekiyo kızım yaklaşsana diyo ama var ya aramıza 3. köprü kurulur yani ))) en sonunda imza işi bitti abimde bekliyo hani diğer arkdaşlar elin boynuna filan attı bende tık yok en sonunda kendi kafasını uzattı çok güldüm halada izleyince görüntüleri gülüyorum sonra elime baktı resimleri imzalatmayı unutmuşum "gel onları da imzalıyim ya" dedi (canım benim bea )sonra imzaladı yine kameraya poz verdik bende kendi kendime mırıldanıyorum Barış ta dediki "heh efendim" bende o gün konuşmamıştım hiç daha onla şaşırdım "heh ne ne yok bişi yok ben size bişi demedim" (ah bea bilsem neler derdim) o da benim halime güldü teşekkür ettim çıktım çok güseldi her saniyesini hatırlıyorum ------------------------------------------------------------------------- *Ben bıkere konserine gitmistim cok pozitif çok cıvıl cıvıldı konser bıtımınde yıne hep beraber görüşecekmiyiz sözmü dıye bagırması vardı.Kımseden dogru dürüst ses çıkmıyodu ve ben evet diye bagırdıgımda sesimin ona ulastıgına ınandım ve butarafa baktı bu bıle bende çok enerji yaratmıştı coştukça coşuyodum.Ve bızaman yaklaşık 6ay kadar önce bizim butarafa yakın bir yere konsere gelecekti bır bar konseriydi okadar gitmek istemiştimki ve bigün demıstim onu masamda tam karşımda izlicem demiştim ama olmamıstı burnumun dibindeki şehire gelmişti fakat ben gidememiştim çok mutsuzdum.Annemde bana nasıl olsa bidaha gelir demişti ohooo kaçkere gelir gider buralara demişti bende dogru ya demiştim yaza dogru gelir yine belkı dedim nasıl olsa onun yıllardır çalıstıgı mekandı.onun altı ay sonrası kötü haberını alınca aklıma direk o gidemedğim konser gelmişti artık gelemicek dedim göremicem dedim nasıl olsa daha gelir dediğim insan gelcek ve ben mutlaka gidecem demiştim ama olmadı kader işte ozman çok kötü olmustum.annemede demiştim keske ozman gitseydim bikere daha görebilseydim demiştim çok üzülmüştük inanılmaz kendimi tokatlamak istemiştim inanamamıstım hemde hiç mekanı cennet olsun insallah nur içinde yatsın benim koca yürekli rüzgar saçlı sürme gözlü bebeğim...aminnn!!!!!!!!! -------------------------------------------------------------------------
*selam benim de bi anım var barışla ilgili nur içinde yatsın arkadaşım türkan tam bir barış hastası doğum günü 3 mart ve mumu üflerken barışın konserine gitmeyi dilemiş ve o zamanlarda taksim gölge barda çıkıyor en büyük hayalaydi neyse ne diledin diye sordum barışı dinlemeyi çok isterdim doğum günümün benim için özel bi anlamı olurdu hep bu zamana kadar hiç doğum günü kutlamadım ama içi buruktu gece 10 başlıyordu ve yalnızdı ve ben ne yaptım taksimde işim var benimle gelirmisin dedim beni kırmamak adına geldi hemen gidip geleceğiz dedi taksimi tam bilmiyor tabi biraz dolaştık yemek yedik falan vakit doldurdum saat 10 geliyor geç oldu dönelim dedi tamam bi yere daha uğrayalım döneriz dedim benim bi arkadaş barda şarkı söylüyor onuda gelmişken görelim dedim haberi yok çünkü taksime kadar gelmişiz ve döneceğimizi düşünüyor neyse girdik içeri girdiğimiz yerin adına bile bakmadı gerçekten çok üzgün ve hayal kırıklığı yaşıyordu kapıdaki görevliye bişey soruyormuş gibi yaptım arkadaşım henüz gelmemiş biraz bekleyelim dedim bi yarım saat 45 dadika bekledik sıkıldı geç kalıyoruz ama dedi neyse oyaladık bi şekilde tam o an işte o an barışı anons ettiler yüzündeki şaşkınlık ifadesini bi görecektiniz aman tanrım boynuma bi atladiki sormayın boğuluyorum sandım ama değerdi nerden bilecektik ki barışı son görüşümüz olacaktı ara verdiğinde sohbet etme fırsatı bulduk çok kibar neşeli gözlerinin içi gülüyor herkese sarılığ selam veriyor anltılmaz ya yaşamak lazım ben yaşadım ve kendimi çok şanslı hissediyorum balki arkadaşım doğum gününde bir dilek tutmasaydı bende onu görme fırsatı elde edemeyecektim ona burdan teşekkür ederim NUR İÇİNDE YAT SÜRMELİ GÖZLÜM MEKANIN CENNET OLSUN.... --------------------------------------------------------------------------- *bazen ne düsünüyorum,,,barisi seven,tüm sevenlerin secilmis özel insanlar oldugumuzu düsünüyorum,cünki insanlar genellikle kendisi gibi olan insanlara yürek verir,yada olmak istedigi insanlar gibi olana dogru cekim kuvvetiyle cekilir,isiga giden kelebekler gibi,ömrümün bir gün oldugunu bilsem yinede barisi tanimak isterdim,baris buna degerdi,, allah kalbimizdeki sevgiyi asla eksik etmesin.. simdi aklima geldi bir ani... otelin girisinde basinda bandanasi bekliyor..cekim arasinda citlerin arasinda cambazlik yapiyorum fotografini cekmek icin.beni gördü.eeee gel bakalim cek dedi demesinede ben fotograf makinasinin acemisi dijitalya ay dur burasi karanlik, dur burasi bulanik ,yok gözünde gölge var derken barisi salak gibi cekmedim,barista avrupa yakasindaki gaffurun taklidini yapiyor,---nasilim?---nasilim??? DÜSÜNEBILIYORMUSUNUZ seytan diyor birak makinayi git mincikla keratanin yanaklarini.ama tabi bag görevde malum bisi yapamiyorum size foto yetistircemya heh neyse yeri ayarladim fotosunu cektim yönetmenden zorlu ciktim dimi dedim ,kiyamam güldü sadece,ardindan izmir baga selam söyledi ardindan baktim bir suskunluk geldi ardindan öpücük üstüne öpücük atiyor aaaaaa ben mutluluktan daldirmisim foto kapali bakiyorum öylece,,,ne gülmüstü yine benim o ablak halime bakip..hehe yani diyorumya insan ask mesk gibi seylerle bakmadigi icin barisa hersey mübah gibi geliyor,ne yapsa hayranliginiz sadece o güzel gülen yüzüne,bakisina,sacinin kokusuna,ictenligine,, yok yok diyor insan biz mutlak biryerden akrabayizdir,yoksa kim bukadar icten sevilir ki canim mekanin cennet olsun,bizlere gülümseyerek bakmani saglayacak herseyi yapacagim,canimmmm ablasinin haylazi
-------------------------------------------------------------------------------- *Yanlış hatırlamıyorsam 2005 yılının şubat ayıydı. Barış, Kadıköy'de ve Rollinn adlı barda ilk konserini veriyor.Yağmurlu ve soğuk bir gece...Ama bizi durdurabilecek hiçbir güç yok.Üç kişi yollara düşmüşüz.Barış daha yeni,bar belki dolmaz,diye korkuyoruz.Tam Kadıköy çarşısının ara sokaklarında ROLLinn'e gidecek yol ararken yan sokakta bir şemsiyenin altına sığınmış iki kişinin gittiğini görüyoruz. Aman Tanrım! İlerlemekte olan bu iki kişiden biri arkadan ne kadar da Barış'a benziyor!Hayıııır! Benzemiyor, o,ta kendisi! Hemen arabayı durduruyoruz.Ve gidenlerin arkasından sesleniyoruz:BARIIIIIIŞ!Sesimizi duyup dğnüyorlar.Evet Barış ve Neşe. Sonra ne oldu. "Hadi binin." dedik,arabamıza bindiler.Bizim,konserine gitmek için yollarda olduğumuzu öğrenince çok sevindi.Ve biz,uzun bir süre ROLLinn'e ulaşmak için Kadıköy'ün arka sokaklarında yol aradık,durduk.Tabi espriler havada uçuştu.Nihayet ROLLinn'e vardık.Barda beş-on kişi vardı.Barış'ın morali bozulacak,diye üzüldük.Ama yarım saat içinde bar tamamen doldu.Ve harika bir konser izledik.Cana yakınlığını zaten biliyorsunuz,anlatmama gerek yok. Arabamda çektiğim fotoğraflar ise, o yağmurlu geceden kalan hatıralardır. VE ŞİMDİ...ELDE VAR HÜZÜN..... ----------------------------------------------------------------------------- *ya bu yazıyı barışım yasarken okumustum bu dergi barışla 3 röportaj yaptı birisi akademiden cıkınca birisi ilk albümü cıktıgında digeri ilk albüm digeride 14 subat 2007 sevgililer günü merve seviyle birlikte röportajı var cok güzel röportajı hatta editör barıs öldüğünde barışla ilgili ilkjröportajında olanları anlatıo BARISLA AKADEMİDEN SONRA CAY BAHCESİNDE BULUSMUSLAR BARIŞ COK HAREKETLİYMİŞ YAN MASADA OTURAN Bİ ADAMIN YANINA GİTMİŞ VE 'AGABEY BENDE GÖZLÜKALMAK İSTİYORUM SENİN MODELİNİ COK BEGENDİM DENEYEBİLİR MİYİM' DEMİŞ ADAM DA SEVE SEVE KABUL ETMİŞ ZAEN ADAM KAC SAATTİR BARIŞA BAKIYORMUS VE EDİTÖR DİYOR Kİ BARIŞ BİZİM KADROSUZ CALISANIMIZ GİBYDİ NE ZAMAN RÖPORTAJ OLSA KIRMADAN GELİRDİ DİYO işte böyle bir barısa sahip oldugumuz için gurur duymalıyız onla ------------------------------------------------------------------------------- *meleğimi tanımak geçen kış kadıköyde düzenlenen bir imza günün de nasip oldu. tesadüfen geçtiğim o sokakta asılı posterini görünce dünyalar benim oldu ve kendimi birden kadıköy fima da buldum o merdivenleri çıkarken bitmek bilmedi asansör doluydu ve benim beklemeye hiç niyetim yoktu. sonunda bitti o merdivenler kapıdan içeri girdim ve o anda barışımla göz göze geldim yorulmuştum merdivenleri hızla çıkmaktan oda görünce güldü bana sonra yanına gittik biraz konuştuk posterini imzalarken güldük çünkü ismimi yazarken bi harfi unuttu bende barış harfi unuttun dedim olsun sen eve gidince koyarsın dedi ve gülmeye başladık. heyecandan resim çekilmeyi unutuyordum barışım dediki aaa fotograf çekilmedik dedi bende evett ya unutuyordumm dedimm işte sonra bu güzel fotograf kaldı geride bana en güzel hatırlarından biri meleğimin artık veda zamanı gelmişti okadar sıcak davranıyordıki barışım herkese hepimize sarıldı öptü sanki senelerdir tanıyormuş gibiydi... işte o güzel gün hep gözümün önünde... bazen en güzel şansım diyorum hayatta bana nasip olan -------------------------------------------------------------------------------- *valla onunla mayıs ayında tansıtım pek fazla vakit geciremedim çok yorundu canım kıyamadım ona e konserde olcaktı ama harika bi insan ya tanımak yasamak gereken biri.çok kısa sohbet ettk çok komik çok içten ve sıcaktı ne bilim o zaman kadar hiç bi sanatcıyla tanışmamaıştım çok sasırdım onlar bana hep kendini begenmiş gibi gelirdi gerci çogu yine öle barışı bi gördüm allah sanki abm gibi o kadar yakındıki zaten arabadan bi inişi vardı allah gelde sevme onu hiç yüzü asık diildi ya valla herseyle mutulu olan insandı neyse oturduk basladık sohbete allah neler anlatmadıki hiç gizlisi saklısı yok ya hersey ortada ADAM GİBİ ADAM YANİ ne kadar dogaldı bilekliği koptu falan hatta ben agladım yanına gdince bana genelde senn gibilere emzik verrler susması için ama ben bileklik vereyim dedi salon koptu zaten.ben babamı trafik kazasında kaybettim derken ailelerden sohbet acıldı anlattım ona herseyi inanırmısınız ben agladım canmda agladı benle ya o süperdi süper insan olmayı bilmeyenler insanlık nedir ögretir kıyamaM ben ona canım ya aman bi konser verdiki sormayın arkadaslar zaten o sahnede nasılda kendinde emin ihTİşamlı duruyoduki İŞTE BEN BARIŞIM BURDAYIM diyodu o benm tanıdıgım ender insanlardan biri iyiki tanımışım valla ben bde o gn yurttan kactım sokakta kalıyodum nerdeyse ama olsun barışım için degerdi valla NUR İÇİNDE YAT GÜZEL İNSAN SENİ SEVDİGİMİZİ HEP BİL GÜZEL GÖZLÜMMMM ------------------------------------------------------------------------------ *
Anasayfa 
